Een
beetje jammer dat paus Gelasius in 496 het Romeinse
vruchtbaarheidsfeest Lupercalia heeft verboden en vervangen door
Sint-Valentijnsdag. Lupercalia werd op 15 februari gevierd ter ere
van Juno (de Romeinse beschermgodin van de vrouw en het huwelijk) en
Pan (de god van de natuur). Bij mij roept een godenfeestje meer
geanimeerd feestgedruis op dan een devoot heiligen-dagje. Daarbij
hadden de Romeinen het originele idee om tijdens de feestdag de namen
van ongehuwde jonge vrouwen in een grote kom te gooien en de
ongehuwde mannen mochten dan om de beurt een naam trekken. Zo vormden
ze koppeltjes die tijdens het avondfeest elkaar konden leren kennen.
De eerste vorm van blind-dates dus! Sinds de jaren 90 van de vorige
eeuw is Valentijntjesdag een ware commercieslag geworden. Niet meteen
mijn ding. Ik verras mijn partner liever met een kleine attentie zo
nu en dan, zonder aanleiding. Een paar lieve woordjes die in zijn
vestzak glijden of post-it-gewijs op het autostuur belanden. Probeer
het eens, en geniet van het positieve effect!
Ik
wens u een warme liefdesmaand.
